Aparılan araşdırmalara görə, orta əsrlərdən ta XVII əsrədək Bakıda 32 kənd
olub. XIX əsrdən başlayaraq Bakı kəndlərinin sayı artmağa başlamışdır. 1813-cü
ilin məlumatına görə, Bakıda artıq 37 kənd var idi, 1850-ci ilin dövlət sənədlərində
isə bu rəqəm 40-a çatıb.1870-ci il siyahısında isə Bakıda 41 kənd olguğu qeyd
edilir.. Sonralar onların üzərinə Göradil, Ləş, Şüvəlan və Pirəküşkül kəndləri
də əlavə olunub.Bakı şəhəri ətrafında salınmış kəndlərin sayı ayrı-ayrı
zamanlarda müxtəlif miqdarda göstərilirdi . Bakının ikinci böyük kəndi
Balaxanıdır . Kəndin adı iki sözdən əmələ gəlib : bala – yuxarı , hündür və
xana – ev deməkdir , Balaxanı qədim zamanlarda karvansaraların giriş qapısı
üstündə olan kiçik otağa deyərdilər . Bu kəndin ərazisi yarandığı gündən
odlu-alovlu olmuş, sakinlərə böyük bəlalar gətirmişdir. Bu səbəbdən də adını
Balaxanı qoymuşlar, yəni "bəlalı məkan".
Digər fərziyyə. Vaxtı ilə Balaxanı kəndinin əhalisi tat dilində danışardı. Odur
ki, bəzi tədqiqatçılar, "Balaxanı" toponiminin "bala" və
"xana" sözlərindən əmələ gəldiyini iddia edirlər. Bu isə tərcümədə
"yuxarı ev" deməkdir. Həqiqətən vaxtı ilə Balaxanıda bütün binaların
üstündə yay istirahət evləri - külafirəngilər tikilərdi. Daha bir xalq
etimalogiyasına görə isə Balaxanı kəndinin əsasını qədim dövrlərdə Bəli adlı
bir xan qoymuş, bu kənd məhz onun şərəfinə belə adlandırılmışdır.
